Voor Bespeak ging ik naar de ResearchEd conferentie 2018: een conferentie die onderwijsonderzoek en –praktijk met elkaar verbindt. In dit artikel vertel ik over de sessie van Kim Schildkamp: waar ging het over en wat kan ik er als onderwijskundige mee?

In het onderwijs worden veel beslissingen ad hoc en op basis van onderbuikgevoelens genomen. Vaak blijken ze achteraf niet zo goed te zijn of niet de volledige oplossing te zijn. De Universiteit Twente heeft daarom de datateam® methode ontwikkeld. In een datateam werken teams van docenten en schoolleiding aan het oplossen van concrete vraagstukken, met behulp van beschikbare data op hun school. In feite gaat het erom dat de teams leren om hun vraagstukken op een onderzoeksmatige methode aan te pakken. Zij krijgen hierbij eerst begeleiding van de Universiteit Twente. Daarna is het de bedoeling dat ze de methode zelf kunnen toepassen. De datateams werken volgens de volgende cyclus:

In de praktijk blijken de datateams vooral ‘mythbusters’ te zijn. Ze ontkrachten mythes in de onderwijsorganisatie over de oorzaken van een probleem en achterhalen de werkelijke oorzaken van een probleem. Scholen die met de methode werken zien dat vooral als het voordeel van de methode.

Ik denk dat het gebruik van de methode op zich ook al een voordeel is. Het dwingt je op een gestructureerde, stapsgewijze manier te kijken naar de vraagstukken die je wilt oplossen en de data die je daarbij nodig hebt. Het leert de teams ook nadenken over de betrouwbaarheid en validiteit van hun eigen data. Dat leidt niet alleen tot het vinden van de werkelijke oorzaak van een probleem, maar is ook een manier van denken die op andere vlakken voordelen kan opleveren. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan de docenten die bij ons in klankbordgroepen meedenken over nieuwe onderwijsmethodes. Het is dan makkelijker om structuur te begrijpen en doordat je hebt geleerd om te werken vanuit data, weet je zelf ook beter welke data je nodig hebt.

De presentatie van Kim Schildkamp is hier terug te vinden.